Doel van de Boeddhistische leer: Het opheffen van het menselijk lijden.
Om de boeddhistische leer onder de knie te krijgen heb je volgens mij je hele leven nodig. Je bent het aan jezelf verplicht om iedere keer weer te kijken of je nog op de goede weg bent. Voor een absolute beginner zoals ik is dat nog helemaal niet zo eenvoudig. De boeddhistische leer is veelomvattend maar de eerste vijf morele voorschriften zijn eenvoudig te begrijpen.
1 – Niet doden
2 – Niet stelen (en wees vrijgevig)
3- Geen seksueel wangedrag
4 – Niet liegen
5 – Geen bedwelmende middelen
Regel 1: Doden doe ik niet maar laten doden wel. Ik ben een vleeseter. Ga ik de fout al in als ik geen vegetariër ben? en ik heb nét nog een mierennest uitgeroeid. Ben ik in overtreding?
Met regel 2 en 3 zit het wel snor. Gelukkig. Dat scheelt alweer een beetje maar met regel 4 kom ik zwaar in de problemen. Als het me van pas komt lieg ik en van een leugentje om bestwil ben ik ook niet vies. Dit gaat een moeilijke worden.
En dan regel vijf. Ook zo’n ingewikkelde. Ik gebruik geen hard- of soft drugs. Drinken en roken des te meer. Zeker in spannende situaties grijp ik al snel naar een sigaret en een glas wijn. Foute boel dus.
Daar ga ik dan met m’n goede gedrag. En dit is slechts de basis van de boeddhistische leer. Ik ga het nog razend druk krijgen.
Er valt heel erg veel te lezen en te leren over het Boeddhisme maar het feit dat je er moeite voor doet, wordt in deze leer gewaardeerd. Fijn. Dat haalt de druk er een beetje af. En nog iets handigs; een boeddhist hoort niet te oordelen en dat komt me goed uit.
In het Boeddhisme zijn ze groot voorstander van meditatie en dat gaat voor mij een hele moeilijke worden. Ik kan me er namelijk niet toe zetten. Het is me te wollig, te geitenwollen-sokkerig.
Een keer ben ik mee geweest met een vriendin en heb me tijdens dit yoga/ meditatie-lesje een vol uur zitten ergeren aan veel te veel ego. Iets waarvan ik dacht het juist daar niet aan te treffen.
Het was een ‘kijk eens hoe goed ik ben’, ‘heb je door hoe vergevorderd ik al ben’ en een ‘zie eens hoe lenig ik ben’ uurtje en ik vond het vreselijk.
Ik kan er dus nog niets mee maar toch ga ik het doen. Ik koop een matje, ga er eens goed voor zitten maar ik doe het wel zonder hulp. Zonder leraar, zonder klasje. Ik heb altijd een beetje lacherig gedaan over al die, in mijn ogen, wazige types die het allemaal zo goed lijken te weten. ‘Gaat mij niet gebeuren,’ heb ik altijd gezegd en kijk me nou dan toch eens. Ik ga mediteren, maar wel op mijn manier. Ik lees me in, bekijk een paar video’s en dan zie ik wel verder. Oké?
Ik hou jullie op de hoogte.
