Het platteland van Spanje!
‘Wat nou weer? Waarom lekt de zonneboiler op het dak? Hoe is het toch weer mogelijk dat de pomp van het zwembad er mee is gestopt? Er zit een nieuwe, grote scheur in de buitenmuur. En wat is er toch aan de hand met de irrigatie bij de sinaasappelbomen?’
Na twee jaar wonen op ons boerderijtje op het platteland in Andalusië beginnen we er langzaam aan te wennen. Er is altijd wel wat aan de hand. Je bent nooit klaar en ik voel me inmiddels bijna een fulltime boerin.
Ik ben dolgelukkig dat ik regelmatig in de stad moet zijn voor mijn tapas tours Malaga want anders zou ik de deur bijna niet meer uitkomen en daar moet ik voor waken.
De stranden van Malaga
Het platteland van Spanje kent zo z’n uitdagingen en ik leer er iedere dag wel weer iets bij. Het is vooral heel belangrijk om niet bang te zijn om iets fout te doen. Ik doe het gewoon en als het mislukt, dan doe ik het gewoon overnieuw.
Haar in een staart, tuinlaarzen aan en hup… aan het werk. Niet zeuren. Poetsen!
Het begint er al aardig op te lijken en we hebben het afgelopen jaar zelfs gepresteerd het oude kippenhok om te bouwen tot vakantiehuisje. Ik ben er echt trots op en het huisje valt enorm in de smaak bij onze gasten.
Al met al, mag je wel stellen dat ik me geen seconde verveel maar ik zorg er wel voor dat ik mijn vrije tijd neem. Het liefst pak ik dan de bus naar Malaga, huur een fiets in het centrum en peddel dan op m’n gemakje de boulevard bij de stranden af. Heerlijk! Even het hoofd leegmaken.
Bij thuiskomst zie ik Alexander in de moestuin werken. De bodem wordt omgewoeld en vermengd met paardenmest en compost uit eigen tuin. De laatste tomaten worden geplukt en ook zijn inmiddels alle granaatappels en vijgen geoogst.
De sinaasappels zijn bijna rijp, zie ik en ik verbaas me erover dat ik het allemaal zo leuk vind.
Snel maak ik nog een rondje door het vakantiehuisje. Nog even de puntjes op de I. Binnenkort krijgen we weer nieuwe gasten. Ik ben tevreden. We hebben ons eigen paradijsje geschapen.
