‘Komt er nog een keer wat van’? Een beetje treurig gestemd kijkt hij uit het raam van ons huis op de heuvel in Andalusië. We kunnen de Middellandse Zee zien liggen. Hij verlangt naar de zon en die zon had er eigenlijk al moeten zijn. Het is bijna eind April en we hebben er een paar eindeloos durende weken vol regen opzitten. Het land is groen, de boeren juichen en de stuwmeren vullen zich gestaag. Het droge zuiden van Spanje heeft het bitterhard nodig.
Als het hier regent, dan regent het vaak meedogenloos hard. De riolen kunnen het water bijna niet verwerken met als gevolg dat we, met enige regelmaat, auto’s oncontroleerbaar en zonder chauffeur door de straten zien glijden. Muren vallen om, lekkages in huizen zijn niet meer te tellen en de schade is iedere keer weer enorm. Deze Andalusische winter hadden we maar liefst vijf van dit soort hoosbuien.
Alexander’s verlangen naar eindeloos durende, warme dagen is groot. Hij is een zonne-mens en deze relatief grauwe dagen zijn niets voor hem. ‘Daarvoor ben ik niet in Zuid Spanje gaan wonen,’ mokt hij verongelijkt. Je zou bijna medelijden met hem krijgen.
Maart en april zijn onvoorspelbare maanden en we weten nu zo langzamerhand wel dat er in deze periode veel regen vallen kan maar het went gek genoeg maar niet. De zomers zijn lang en heet en pas op het moment dat je, bijna zonder er bij na te denken, weer een lange broek uit de kast trekt, besef je dat de zomer voorbij is.
Voor het gemak vergeet mijn lieverd dat we er een paar fantastische wintermaanden op hebben zitten. Met oud en nieuw droegen we T-shirts met korte mouwen, in januari heb ik eindeloos aan het strand gewandeld en ook februari was dit jaar verrassend zonnig en kurkdroog. Hij ziet het niet omdat hij altijd op kantoor aan het werk is. Jammer! Zijn winter duurt zoveel langer dan de mijne. Ik neem me voor hem de volgende winter met enige regelmaat uit z’n kantoor te sleuren voor een dag strand en zon.
Toch merk ik dat ik de laatste dagen de weerberichten aan het volgen ben. Van mij mag het nu ook wel echt lente worden. De tuin weet het al. Hij is nog nooit zo groen geweest en ziet er schitterend uit.
Ik steek een vinger in het zwembadwater. Het is nog koud maar ik weet uit ervaring dat het niet lang meer duren zal. Over een paar weken zwemmen we weer. Zeven maanden lang. Heerlijk. We zijn er aan toe. Ik leg de badlakens alvast klaar en maak een zomersoepje om alvast in de stemming te komen.
